Rrustem GECI “ Këngët e ujit”

Rrustem GECI


“ Këngët e ujit”

Poezi nga libri me i ri

ART POETIK


Kjo fjalë gjaku o mik
që vjen nga thëllima
është një plagë e jona
nga drita e të sotmes

Njeri,merri rreze diellit
merri edhe pak frymë
që fjala poshtë zemrës
të d a l i më me forcë

O zë i ëmbël i poetit
ti që fjalën shpërndan
si dhuratë të shpirtit
lavdi të qoftë poezia

Kosovë e artit të lartë
Kosovë e artit të artë
Me thërrimet t u a j a
T h u r i këngë për ty

REGJISORI


Vëllai im i këngës
Ti që poezinë e lexon
Me ngjyra, me zë
Kjo është jeta jonë

Vëllai im i këngës
Vëllai im i shpirtit
I magjishëm është ai
që e ndien poezinë

Në jetën e përditshme
Janë tëra të sotmet
Janë tëra të nesërmet
Janë tëra të ardhmet

Vëllai im i këngës
Vëllai im i gjakut
Goditi ato qerre
Që fshehin trazira

B UJ T Ë S I T

Plot pushtues të huaj
Që i ranë këtej pari
Ata ishin edhe”bujtës”
Dhe s´iknin pa luftë

Që nga Troja e lashtë
Kur u shuan pellazgët
U ngrit Iliro-shqipëria
Nga ishte pellazgjia

Plot bujtës të huaj
Nëpër t r o j e t tona
Frigonin v e t ë s i n ë
Për grurin dhe vajzat

Plot pushtues të huaj
Me emrat më vrasës
Prapa lanë varre, dhe
pemë gjaku të prera

O H R I

Një stuhi e madhe
Në shpirt më buçet
Fryn e r ë e fortë
Një erë me xhaketë

Bari z ë e dridhet
Qielli shungullon
Një erë me xhaketë
Pluhurin lart e qon

Laureshë e malit
Më thuaj a më donë
Laureshë e malit
Pse nuk e pohon

Mos u skuq o shpirt
Mos u skuq o xhan
Se të dashuruarit
Një dhimbje i mban

YJET PREJ UJI

Në këngët me çamëri
Fjalës i bien drithma
Djersë të ftofta kohe
Të rëna të përgjakëta

Në këngët me çamëri
Populli i vogël çam
Çdo ditë i bie daulles
Se toka e tij nuk flë

Në këngët me çamëri
Të trojeve të ilirisë
Çami tregon Greqinë
Lirinë e tij të shkelur

Në këngët me çamëri
Prej ku nis çamëria
Plot lule gjaknxehta
Me këngë çame çelin

LULEPJESHKA

Si pikat e shiut në verë
që reja i bashkon, janë
dhe të puthurat tona
që shpirti i dëshiron

Mos më pëlqe i dashur
mund të dashurohem
nën këto p i k a s h i u
zemra çfarë s´më thotë

Kraharori më digjet
dhe qan të kem pranë
mos më pëlqe i dashur
se s´ rroj më m´atanë

Mos më pëlqe i dashur
nën këto pika s h i u
se jam zemër e butë
Mund të dashurohem

E N D R I

Vetën sot ia dorëzova
një mikut tim të dashur
ai tani do të jet i imi
dhe unë do të jem e tij

Kjo përkohësi dashurie
mes meje dhe mikut
është një pajtim zemre
të mos rroj më vetëm

Në kronikën e zemrave
dhe të temave të tjera
l e x o j plot pavetësi
në udhët e kësaj kohe

Si pikat e ujit të kroit
që bashkohen në gotë
ashtu edhe etje e jetës
na përpinë n´ këtë botë

Këngët e thesarit

Në këmbë fillon populli
të ecë në rrugën e tij
në këmbë fillon populli
t´i sjell paqe dhimbjes

Në këmbë fillon populli
d i t ë n ku dielli ndritë
në këmbë fillon populli
k o h ë n e tij krijuese

Në këmbë fillon populli
ngjitja e tij nëpër kohë
në këmbë fillon populli
përplasjet e tij me veten

Në këmbë fillon populli
udhën e tij në të vetën
në këmbë feston populli
këngët e tij të thesarit

S I B A L I

Në këtë jetë të bujshme
sa herë kam mashtruar veten
me një të huaj, me një të bukur
me një të pasur,me një me emër
unë i bëja gabimet e radhës
pa u menduar se ç´po ndodh
ajo kohë nuk di s´i ishte
veten e jepja pa menduar shumë
puthesha për pak dashuri
dhe jepesha ta flakja mërzinë
dhe vetminë që më mundonte
nga ai qiell me Prishtinë
deri tek ky qiell me Shkup
janë bërë shumë vite jete
që me atë ish kohë nuk flas
vashat e asaj kohe kështu ishim
mashtrimin e pëlqenim
se kanuni ishte i ashpër
vriste thashethema



Rrustem Geci – Dortmund / botoje dhe shpërndaje

Pergezime Feneri shume te bukura

Rrespekt !